Piwo jest najstarszym napojem alkoholowym przyrządzanym przez człowieka. Jego narodziny łączą się najprawdopodobniej z początkami wykorzystywania i uprawy zbóż w okresie neolitu. Spontaniczna, nieunikniona i niechciana początkowo fermentacja, jako jeden z czynników psucia się żywności opartej na ziarnie, została z czasem opanowana - procesy chemiczne obserwowano i poddawano coraz większej kontroli, doskonaląc technologię wytwarzania złocistego napoju.
Starożytni Sumeryjczycy uważali produkcje i konsumpcję piwa za tak niezwykle ważną dziedzinę życia, że powierzyli je opiece bogini Ninkasi, zwanej też ”Panią, która napełnia usta”, lub niekiedy „Panią upajającego owocu”. Piwowarstwo było jedynym rzemiosłem oddanym opiece żeńskiego bóstwa w sumeryjskiej mitologii.
W starożytnym Babilonie, ok. 4000 l temu, powszechnie praktykowanym zwyczajem było zapewnienie przez ojca panny młodej nowoupieczonemu zięciowi takiej ilości miodu lub piwa, jaką mógł spożyć w ciągu miesiąca. Stąd właśnie wywodzi się określenie "miesiąca miodowego".
Znaleziska pierwszych opisów produkcji piwa pochodzą z ok. 2800 r. p.n.e. Zachowały się na ułamkach glinianych tabliczek zapisanych pismem klinowym. Są to najczęściej teksty księgowe (rachunki świątynne) z zapisami ilości wydanego piwowarom ziarna i ilości otrzymanego w zamian piwa. Z roku 2050 p.n.e. pochodzi dokument zapisany za panowania króla Szulgi w mieście Ur. Napisał go i poświadczył odciskiem swojej pieczęci skryba i urzędnik Ur-Amma. Potwierdza w nim, że otrzymał od piwowara Alulu 5 sila (ok. 4,5 litra) najlepszego piwa.
Jednym z lepiej zbadanych źródeł jest Hymn do Ninkasi zawierający poetycki zapis procesu technologicznego piwa. Według tego dokumentu nie stosowano słodu podczas produkcji napoju. Podstawą był chleb jęczmienny bappir. Po upieczeniu nadawał się do długotrwałego przechowywania. Wytwarzając piwo kruszono go, mieszano z wodą, miodem i poddawano spontanicznej fermentacji.
Sumeryjskie i babilońskie piwa zawierały dużą ilość naturalnego osadu i technologicznych zanieczyszczeń. Przyjął się w związku z tym zwyczaj picia piwa przez słomkę – podobnie jak dziś przy piciu yerba mate. Na wielu zachowanych wizerunkach z tego czasu widać postacie (najczęściej po dwie) siedzące przy wspólnym naczyniu i pijące z niego przy pomocy rurek. Przypuszcza sie więc, że sama okazja była dla ówczesnych ludzi bardzo istotną formą aktywności społecznej i towarzyskiej. I tak zostało do dziś, choć niekoniecznie ze słomką. ;)
Nieoficjalnym patronem piwa i browarnictwa w Europie jest legendarny król Flandrii Gambrinus.
Piwo jest trzecim co do popularności napojem na świecie – po wodzie i herbacie.
Polska zajmuje 5 miejsce w Europie pod względem ilości wypijanego w ciągu roku piwa. Zbliżamy sie do 100 l na głowę mieszkańca czyli blisko 40 milionów hektolitów.
Pierwsza puszka z piwem "Ale Cream Kruger" została sprzedana 24 stycznia 1935 r. przez amerykańską spółkę Kruger Brewing z siedzibą w Richmond w Wirginii.